شرحی بر روزهای پانزده ماهگی
شرحی بر روزهای پانزده ماهگی عزیز دل مادر:
این روزها بی نهایت شیطون شدی وصد البته شیرین! هم شیرین زبون وهم شیرین وجود!البته به قول قدیمی ها بچه هرچی شیطون تر سالمتر!
یاد گرفتی بالش بزاری زیر پاهات وبری بالای تخت ومبل!بالش بزاری زیر پاهات وقدت بلند بشه واز روی میزتوالت یا جاهای دیگه که قدت نمیرسه وسیله برداری...
تا یه کار شیطونی میکنی که متوجه میشی منو ناراحت میکنه میای ومن رو تند تند میبوسی!میدونی با این کارت تسلیم میشم!
خیلیییییییییییییییی بامزه عروسک های محبوبت یعنی مریم ومحمود رو خصوصا صبح ها که از خواب بلند میشی بغل میکنی وناز میکنی ومیبوسی! با یه ناز خاصی محمود رو بغل میکنی ومیگی: "محححححححححموووووووووووووود"!
چندوقتیه یادگرفتی وبا یه شیرینی خاص میگی "دواززه" یعنی دوازده! ماجرا ازون جا شکل گرفت که من وبابا مرتضی ظهر روز دوم عید بود که داشتیم راجع به ساعت دوازده صحبت میکردیم که شما هم این کلمه رو یاد گرفتی ودرکمال تعجب منوبابا دیدیم که داری میگی دوازززه!اونقدر شیرین ونمکین این کلمه رو تکرار کردی ودهانت رو بامزه موقع تلفظش کج وکوله میکردی که من وبابا وخیلی های دیگه عاشق این دواززه گفتنت شدیم که بارها وبارها ازت خواهش کردیم تکرارش کنی وحالا شده یکی از کلماتی که میدونی با گفتنش ما تسلیمت میشی ومسحور کلامت!
کلمات دیگه ای هم یاد گرفتی:
زشششششش یعنی زشت
هیجده یعنی همون هجده
جیشق یعنی عشق
دبز یعنی سبز
درد بعنی زرد
گو یعنی گل
جیش یعنی پوشک
اوووووه یعنی الله اکبر یا بعبارتی یعنی نماز
وقتی بهت میگیم نماز بخون خیلی بامزه ویواش شروع میکنی به حرکت دادن لبهات واروم کلمات نامفهوم گفتن...یعنی داری با صدای اروم مثل مامان وبابا حمد وسوره وعبارات نماز رومیخونی!
راستی چند وقت پیش یه کار خنده دار هم کردی ...کنار من توی اشپزخونه بودی ومن داشتم برات تخم بلدرچین نیمرو میکردم که یهو دیدم صدای قررررررچ اومد...با دیدنت هم خندم گرفته بود وهم گریه!دریک لحظه غفلت من از فرصت استفاده کرده بودی ویه پوسته تخم بلدرچین رو که تقریبا درسته بود از سطل زباله برداشته ومستقیم گذاشته بودی توی دهانت!خداییییییییی من....
راستی کاملا یاد گرفتی که خودت با لیوان آب بخوری...نوش جان مادر!
