خلق یک اثر ماندگار

دخترم...

یه روزایی بود که همیشه با خودم فکر میکردم ودلم میخواست که یه اثری از خودم توی این دنیا باقی بذارم...یه اثری که موندگار باشه وبتونه افکار واحساسات منو به خیلی ها نشون بده...اثری که برای خیلی ها مفید باشه وبا دیدن اون همه به یاد من بیفتن وعلاوه بر اینکه شاید از نبوغ یا سلیقه ویا استعدادم تعریف میکنن ، به قول معروف یه خدا بیامرزی هم برام میگن...خلاصه این قضیه خیلی ذهنم رو درگیر کرده بود وخصوصا بعد از ازدواج بیشتر بهش فکر میکردم چون که فکر میکردم با ازدواج ومشغله های ناشی از اون ، فرصت هام کم و کمتر میشه ومن باید تا ابد در حسرت این مسئله بمونم...همچنان در شرایط عذاب وجدان روز افزون بودم که کم کم درسم تموم شد وشرایط کاری مناسبی هم برام یافت نشد وافتادم تو خط بچه وبارداری...

دیگه کلا ناامید شدم...

تا اینکه برای سومین بار، باردار شدم واین برای من سرآغاز خلق بزرگترین وقشنگترین اثر ماندگار هستی بود...

توی روزهای استراحت مطلق برای بارداری بود که کم کم تفکراتم تغییر کرد ویه جورایی به یه جهانبینی تازه دست پیدا کردم...نه اینکه چاره ای جز این مدل فکر کردن نداشته باشم...نه! بلکه بهش خودممممم رسیدم ودارم میرسم...واون جهان بینی اینکه چه اثری بالاتر وموندگار تر از خلق یک انسان که اشرف مخلوقاته!چه تلاشی ازین بالاتر که تو همه سعی وتلاشت رو بکنی برای اینکه بتونی به خداوند در آفرینش هرچه بهتر ومطلوب تره این اشرف مخلوقات کمک کنی...وبارداری وزایش سرآغازه این خلقته! وبعد دیگه همه چیز دسته خودته...تلاش کنی تا با بهترین نوع تربیت وپرورش، این آفریده ی زیبای هستی رو شکوفا وموندگار کنی...وچه تلاشی بهتر از این....تلاش برای داشتن فرزند سالم وصالح!

آره باورت میشه دخترم...ما...یعنی من وبابایی، برای اینکه خداوند بتونه تورو زیباتر وباهوشتر وسالمتر خلق کنه ،به خدا کمک کردیم! با دعا به درگاهش...با استفاده خوب ودرست از نعمتهاش وتغذیه سالم وحلال...با خطا نکردن ودوری از خیلی رفتارهای نادرست تاروی تو اثر بد نگذاره...با فراهم کردن آرامش برای خودم وخودت...!وتو بهترین وزیباترین تابلوی هستی ،برای ما هستی ومیتونی برای دیگران هم باشی...درست مثل خیلی از مشاهیر وبزرگان دنیا!تو اثری موندگار وشگفت انگیز خواهی بود زمانی که به یاری خدا وتلاش ما برای به ثمر رسوندنت به اون حد اعلایی از یک دانش یا هنری برسی که خودت دوست داری واون زمان خواهد بود که شگفتی وتحسین خیلی هارو برمیانگیزی...درست مثل حسی که ادمها از دیدن یک اثر هنری زیبا یا کشف واختراع یک پدیده بهشون دست میده وچه بسا که بالاتر از اون!!!

حالا وقتی که تورو در آغوش میگیرم وبه چشمات نگاه میکنم...دیگه احساس عذاب وجدان ندارم...چرا که من همه تلاشم رو کردم ودارم میکنم برای اینکه یک موجود پاک و عاشق...ومفید برای هستی رو تربیت کنم...موجودی که مطمئنم انسان لایق وشایسته ای خواهد شد...موجودی که حتی اگر از نظر علم وهنر به جایگاه برجسته ومتمایزی نرسه ولی مطمئنم وجودش سراسر از عشق خواهد بود وعالم هستی ازاین عشق او بی بهره نخواهد بود!

خدایا شکرت که کمکم کردی تا منشا اثری از عشق باشم!کمکم کردی تا مادرشدن...حس زایش وخلق این اثر ماندگار هستی رو تجربه کنم!

دخترم ...بعد ازین تو هم باید تلاش کنی تا تبدیل بشی به یکی از زیباترین وماندگارترین آثار خلقت...پس قدر نعماتی رو که خدا دراختیارت گذاشته بدون وبرای رسیدن به حد کمال انسانی تلاش کن!

٦اسفند91

ساعت21و19دقیقه