درددل با خدا
این روز ها واین شبها گوهر گمشده وکمیابی دارم که اگر ایمانم به خداوند نبود...شاید این کمبود تا به حال منو و مسافر کوچولوم رو از پا درآورده بود... گوهر گمشده این شبهای من چیزی نیست جز "آرامش"... خدایا منو غرق آرامشم کن...غرق افکاره خوب...غرق انرژی های مثبت...نمی دونم شبهای پاییز چی تو خودش داره که منو افسرده ودلسرد می کنه...یه لحظه ها ودقایقی رو برام به وجود میاره که توصیفش برام خیلییییی سخته...وفقط تویی که می تونی وباید کمکم کنی...چون توی اون لحظه ها تنها کسی که دارم تویی وبس... دستامو دراز میکنم وخودم رو به تو میسپرم...منو بگیررررررررررر! ٢٧آبان٩١