مادراینترنتی

دخترم

فردا سی وهفتمین روز از ورودت به دنیاست...سی ویک روزه که من وتو ، توی این دنیا درکنار همیم واز این سی وهفت روز تنها سه شب رو مادر م در کنارم بود....تا به اصطلاح یه جورایی اصول اولیه مادر بودن رو بهم یاد بده...بعد ازاون دیگه نتونست. یادمه  قدیم ها وهنوز هم خیلی وقتها  اکثر مادرها تا چهل روز رو درکنار دختر ونوه شون می مونن....شاید تو عصر حاضر اطلاعات مادربزرگا زیاد مورد قبول نباشه، اما هرچی هست تجربه نقش دیگری رو داره که تو هرچی هم کتاب بخونی واطلاعات داشته باشی ، باز هم ارزش تجربه خیلی بالاتره!توی این مدت جای خالی تجربه ها ودانش مادربزرگ رو اینترنت برام پرکرد ...وجای خالی حضوره یک همراه ...یک زن ویک مادر برای من رو بابا مرتضی....

این یکی دو روزه یکی از چشم های  تو سرماخورده ومتورم شده،دیروز واکسن زدی ومرتب شیر بالا میاری! راستش از تنهایی خودم خیلیییییییی دلم گرفته وامروز عصر کلی گریه کردم...گریه کردم چون از بی تجربگی خودم میترسیدم واحساس تنهایی میکردم...تو ذهنم با هرناراحتی تو برای خودم یه بیماری وحشتناک میساختم وکلی غصه میخوردم...عینه مادر های ضعیف وبی سواد!!!می دونستم دارم اشتباه میکنم وبا این کارم بابا مرتضی رو هم بیشتر خسته  میکنم...ولی انگار گیرکرده بودم تو بن بست وراه دیگه ای نداشتم...به شدتتتتتت احساس خلاء میکردم ودلم میخواست  فرار کنم...فرار کنم ازین همه تنهایی...خدارو شکر، بازم بابا مرتضی به دادم رسید، بهم آرامش داد وسریع یه دکتر خوب که تو اون ساعت از شب مطب باشه رو پیدا کرد وفوری تورو  رسوندیم اونجا...داروی چشمت عوض شد وخدارو شکر تشخیصی مبنی بر سرماخوردگی تو داده نشد ودلیل بالا اوردن شیر هم این بود که من یکم زیاد بهم شیر میدادم...با این حال یه قطره ضد گازمعده هم برات تجویز شد...اومدیم خونه وهم من وهم تو وصد البته هم بابامرتضی آرامش گرفیتیم....

بگذریم...حرف من چیزه دیگه ای هست واون اینکه شاید دانش وحتی تجربه مادربزرگی توی این دوره وزمونه  چندان مورد تایید وارزشمند نباشه، ودکتر واینترنت وانواع واقسام کتاب ومجله بتونه اطلاعات به مراتب علمی تر وصحیح تری رو در اختیارت بگذاره ...اما دلگرمی که حضور مادربزرگ میتونه به ادم بده رو هیییییییییییچ مرجع وتکنولوژی ودانشی نمیتونه به ادم بده....ای کاش آدما این رو میفهمیدن ودرک میکردن!

١٨بهمن91

ساعت22و50دقیقه