افکارشرمگین ودستان بی پروا
افکارشرمگین ودستان بی پروا دخترکم...
هنوزم برای فکرکردن به روزهای خوب باتو بودن اونقدر جسور وشجاع نشدم که بتونم بدون ترس از دل بستن وشیدا شدن (همونطور که یاسمین منو شیدا کرد ورفت) تو رویاهام باهات عشق بازی کنم...ببوسمت وسیراب از عشقت کنم...خنده داره ولی هنوز اونقدر جسور وبی مهابا نشدم تا بتونم بدون ترس از دیده شدن وسرزنش شدن به تو ودر آغوش گرفتنت فکرکنم!
دستام گستاخ تر وبی پرواتر از افکارمه وبه راحتی جسارت نوشتن از تو رو دارن ...ولی افکارم نه...درست مثل هوای این روزهای تهران غبارآلود وابریه!
۱۲آذر
۷و۴۵دقیقه صبح
خونه مامان جون
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
